HM-HETZEL-MEDIA
15.5.2025
Helmut Geburtstag/Birthday Speech – Nieuwspoort
Datum : 9. Mai 2025
By HELMUT HETZEL, Den Haag
-
Welcome: All my distinguished guests. I only can mention a few:
-
Especially welcome to my daughter Marijke and my partner Pixie Garvin
-
Thank you Marijke for organizing this special party !!! You did a great job !
-
Ik hou van jou Marijke !
-
And special welcome to my partner Pixie
-
With Pixie I also have this year an anniversary – she is since 10 years part of my life – Your are the sunshine of my life – I love you Pixie
And thank you dear Nina to be our moderator and host tonight
-
A special welcome to:
Jan van Zanen – Burgemeester van Den Haag – Major of The Hague
A special welcome to:
Remco Meijer, Voorzitter van de Raad van toezicht van Nieuwspoort, Chairman Supervisory Board of Nieuwspoort
-
to Minouche Abee, Voorzitter PEP, Chairwoman of the founding fathers and mothers of Nieuwspoort
to:
Maarten Fluit, Direktor Nieuwspoort,
Vice-diretor Jurgen Pijpers, reservations-manager Marc Bijlstra
-
en de heele Nieuwspoort-staff
Dank voor jullie service vanavond.
Dank u wel dat wij hier in deze moeie societeit mijn verjaardag mogen vieren!
Thank you the board of Nieuwspoort, that we can celebrate here in the International Press Center of The Hague – the capital of Peace and Justice.
A special welcome to:
Jürgen Hüholdt, Germany, Hanspeter Frey aus der schönen Schweiz, Switzerland, Lothar Rheude, Luxemburg
To: Hans van Bemmelen, former Consul of the Netherlands and his wife Joan.
-
To: Barbara Couwenbergh and Ton Streppel, The Netherlands and Luxemburg
To: Tanya Garvin and Paul Marsh from the UK and Spain.
From Taiwan:
To: Jonathan Yang and Poliang Chen from Taiwan
To: Jochem Wolthuis – the “Ambassador” of Dutch Food in Germany
to: Dr. Hendrik Schott, Journalist/Scientist South Africa/Germany
to: Nadine Landman, Peter van Ispelen, Marcel Verreck, Conja ter Bekke, Ronald and Agnes Staallekker, John van Doorn, Casper Postmaa, Tony Bursma, Fleur Kuyt , The Netherlands
To: Sophia Gross, Dirk and Susanne Jaspers, Germany
To: Zahara Sousa, Spain
(To mention only a few of my distinguished guests)
But bevor I continue I would like to inform you that I miss two good friends tonight:
Emile Gassler and Nando van Kettwich Verschuur.
Both wanted to celebrate tonight with us – but both passed away a few days ago.
I ask you for one minute of silence for Emile and Nando.
Thank you.
II. Now, welcome again. We are here in a historical building. Why?
In this building the heart of the Dutch Democracy is beating. The Houses of Parliament are here now – because the historical Binnenhof, where it used to be – is being renovated.
The heart of the Freedom of Press and Opinion is beating here, because Nieuwspoort is here in this building, too. You are in Nieuwspoort now.
Nieuwspoort is:
Het podium voor het Vrije Woord !
Nieuwspoort is: The podium of Freedom of Expression
In this building history happened. Why? –
I will give you only one example:
On May 18 and 19, 1993, Slobodan Milošević, President of Serbia and Franjo Tuđman, President of Croatia, met here in this building.
At that time, Dutch Foreign Minister Hans van den Broek was serving as the acting president of the EU.
Under the mediation of Hans van den Broek and the European Community here were the first negotiations for a solution for the war in Bosnia.
The meeting did not achieve a breakthrough.
But Hans van den Broek played an important role as mediator. He and the EU have been a peace broker!
Here was the begin of the Dayton Accord.
It was finalized on 21st of November 1995 in Dayton, Ohio, United States. It brought peace for Bosnia and the countries of former Yugoslavia.
Amazing Press conferences
Story-telling: Amazing Press conferences – 2 body guards next to Milosovic
2 body guards next to Tudman – with hands on the trigger of their gun
2001:
Slobodan Milošević was transferred to The Hague on June 28, 2001, after being arrested by Serbian authorities.
He was sent to the UN-Tribunal for the former Yugoslavia (ICTY) to face charges of war crimes, crimes against humanity, and genocide related to the wars in Bosnia, Croatia, and Kosovo.
He was transferred in a helicopter to the UN-Detention-Unit in Scheveningen.
I found out how late the helicopter will fly.
Milošević was flying above my head in the helicopter – I reported live from my roof garden terrace in my house in the Balistraat for German radio Deutschlandfunk about his transfer as Milosevic was flying over my head.
Milosevic died on 11 March 2006 in the UN Detention Unit, Scheveningen-prison. There was no verdict.
This story, I just told you, will also be a chapter in my new book, I´m writing.
In the Dutch Montains
Back to this building.
How do the citizens of The Hague call this building?
They call it: Apenrots:
Apenrots, Affenfelsen, Monkey Montain – or Monkey Rock.
Here you are ! In the Dutch Monkey Montains.
Now my birthday wishes.
I have two:
Number One: “I would like to see Mr. Wladimir Putin here in The Hague on trial before the ICC!“ – the International Criminal Court.
Number Two: The upcoming NATO-summit in June here in The Hague should send a clear message to Mr. Putin about the Ukraine-War. – Stop it !
And the NATO-summit should also send a clear message to Mr. Xi Jinping in Beijing about Taiwan: Do not attack Taiwan !
Enough about politics. Something more entertaining now: Goethe
III. Goethe is my hero.
I will present the Goethe-Poem: Das Heideröslein – Song by Marlene Dietrich, Music: Franz Schubert
I will not sing it – but please listen:
Das Heideröslein – a special poem dedicated to Pixie
Performance: Das Heideröslein
Goethe was the last “Homo Universalis” he lived from 1749 till 1832.
He loved women – he loved wine:
Ein Mädchen und ein Gläschen Wein, sie lindern alle Not, denn wer nicht küsst und wer nicht trinkt, der ist schon lange Tod.
That means: One who does not kiss and does not drink anymore – is already death
Prost! Zum Wohl – op de gezondheid – cheers !
Goethe said about aging:
Man wird nicht älter, sondern besser !
Je wordt niet ouder, maar beter!
You don´t get older – only better !
Thank you very much for your attention – Enjoy the evening !
Freude, schöner Götterfunken!
HELMUT HETZEL 70 – Birthday Party International Press Center Nieuwspoort, Den Haag, 9th of May 2025
Felicitatie door Burgemeester Jan van Zanen bij de verjaardag van Helmut Hetzel, 9 mei 2025, Nieuwspoort, Den Haag
Geachte gasten,
Meneer Hetzel,
Lieber Helmut,
Herzlichen Glückwunsch zu deinem Geburtstag
Freude, schöner Götterfunken!
Hoe toepasselijk, op deze Dag van Europa.
Wir betreten, hoffentlich nicht allzu betrunken, dieses Heiligtum.
Deze ‘heiligen Hallen’ van Nieuwspoort, al is het natuurlijk maar een tijdelijk onderkomen.
Voor jou bekend terrein en daarom een heel toepasselijke plek om hier je verjaardag te vieren.
Lieber Helmut,
Je bent geboren in een, in velerlei opzichten, historisch jaar.
In 1955 werd jouw geboorteland, de Bondsrepubliek Duitsland, als gevolg van de Pariser Verträge, onafhankelijk van de geallieerde bezettingsmachten Frankrijk, Groot-Brittannië en de Verenigde Staten.
De BRD sloot zich dat jaar ook aan bij de NAVO, die volgende maand hier bijeen zal komen.
U heeft er allemaal vast al wel van gehoord …
1955 was ook een bijzonder jaar voor Den Haag en dan in het bijzonder voor de Duitse cultuur in onze stad.
In de zomer van dat jaar bezocht niemand minder dan Thomas Mann Den Haag, om hier een lezing te geven over Schiller, auteur van de Ode an die Freude waarmee ik juist een loopje heb genomen.
Friedrich Schiller und Johann Wolfgang von Goethe
Friedrich Schiller publiceerde in 1788 het eerste deel van zijn Geschichte des Abfalls der Vereinigten Niederlande von der spanischen Regierung.
Zijn collega Goethe, van wie we net teksten gezongen hoorden richtte met zijn gelijknamige toneelstuk een monument op voor Lamoraal van Egmont, een van de hoofdrolspelers uit de Opstand.
Kortom, het moet bij jouw geboorte in de sterren geschreven hebben gestaan dat jij in Nederland en Den Haag jouw zweite Heimat zou vinden.
Vanuit onze stad doe je nu al ruim veertig jaar verslag voor de Duitstalige pers.
Daarbij schuw je kritische noten niet, bijvoorbeeld over het Nederlandse drugsbeleid.
Dat neemt men je absoluut niet kwalijk, in tegendeel: die kritische blik is niet alleen onderdeel van je journalistieke professionaliteit, hij komt bovenal voort uit liefde.
Liefde voor Nederland, liefde voor Den Haag.
Jij bent de Botschafter van Den Haag bij uitstek.
Iets dat heel goed blijkt uit de reisgids die je samen met Ulrike Grafberger hebt geschreven en die nu al tig drukken heeft beleefd.
Vijftien jaar geleden mocht mijn ambtsvoorganger Jozias van Aartsen het eerste exemplaar in ontvangst nemen.
Met de ‘Citytrip Den Haag mit Scheveningen’ (spreek in dit geval uit als Sjééveningen) hebben Ulrike en jij je geschaard in een illustere rij van auteurs van reisgidsen over onze stad.
En wie het heeft over reisgidsen van Duitse oorsprong, die kan niet voorbij aan de Baedeker.
Ooit, voor de tijd van Lonely Planet en Trip Advisor, een begrip, niet alleen in de Duitstalige wereld.
Nederland mocht zich van meet af aan verheugen in de belangstelling van de pionier op het gebied van de reisgids.
Het ‘Reisehandbuch Holland’ van Karl Baedeker uit 1839 was sowieso een van de eerste reisgidsen van zijn hand.
Wie vóór die tijd vanuit Duitsland hierheen reisde, moest het stellen zonder de praktische tips van Karl.
Zoals componist Felix Mendelssohn-Bartholdy, die Den Haag in 1836 bezocht.
Aangezien Mendelssohn op doktersadvies wilde baden in zee, besloot hij een hotel op Scheveningen te nemen.
Daar aangekomen schrok hij echter van de hoge hotelprijs en nam zijn intrek in Hotel Bellevue aan de Bezuidenhoutseweg, hier niet ver vandaan, tegenover de Koekamp.
Dat was overigens ook niet bepaald een eenvoudig pensionnetje.
Had Mendelssohn een reisgids gehad, was hem die onaangename verrassing bespaard gebleven.
Van Baedeker tot City Trip – Den Haag
Baedeker (in 1880) over Scheveningen: “Das Leben ist theurer als in Ostende, obgleich viel stiller”.****
Dankzij Helmut en Ulrike hoeft de Duitstalige reiziger van vandaag allerminst onvoorbereid naar onze stad te komen.
Met de ‘Citytrip’ in de hand weet die precies waar ie het beste kan overnachten en uit eten gaan.

City Trip – Den Haag – mit Scheveningen – already nine editions
Laat dat maar aan Helmut over …
Lieber Helmut,
Al ben je zeer verknocht aan Den Haag en draag je je liefde voor onze stad uit in de taal van Goethe, Heine en Schiller, de taal die der Rudi Carrell zo meesterlijk beheerste, toch ga je natuurlijk zelf nog steeds op reis.
En ongetwijfeld zul je op zulke momenten, ergens ver of minder ver weg, wel eens mijmeren en denken:
‘Wat voor weer zou het zijn in …’
Of misschien zo, in een vrije vertaling:
(gezongen)
‘Scheint die Sonne wohl heut’ in Den Haag?
Sind die Bäume schon grün auf dem Plein?
Oh, wie gern’ wäre ich in Den Haag
‘nen Moment auf dem Buitenhof sein …
Hoch soll er leben, hoch soll er leben, dreimal hoch.
Toelichting op citaten:
*Uit Ode an die Freude van Schiller, het slotkoor van de Negende van Beethoven, Europa-hymne. Letterlijk vertaald: Vreugde, schitterende godenvonk.
** Uit dezelfde Ode, origineel: Wir betreten feuertrunken, Himmlische, dein Heiligtum!
***Heiligen Hallen: In diesen heiligen Hallen, aria (van hogepriester Sarastro) uit Die Zauberflöte van Mozart.

Mit Pixie-Schatz
Speech my daughter Marijke

My daughter Marijke with a speech which did not only move me but a lot of our guests to tears
Speech Marijke on my Birthday 9th of May 2025 in Nieuwspoort, The Hague
Voor de mensen die mij niet kennen; ik heet Marijke Hetzel en ben de dochter
van Helmut.
Ich bin Marijke, tochter von Helmut. I am de daughter of Helmut.
I could do this speech in many languages. Ich kann jetzt wählen in welcher Sprache ich spreche.
Ich spreche Deutsch, Holländisch, English oder Chinesisch.
But I will switch a bit, so that everybody can understand.
However, most people probably speak English.
My father always speaks German to be, and I speak Dutch back to him.
Which can be confusing for others. However, I am grateful for speaking many languages, it has given me advantages.
I am definitely my father.
How come?
I am stubborn. I am impatient. I am very sensitive.
But also, strong, and persistent.
I am very good in story-telling and writing.
And I do not mind standing in the spotlights.
So yes, I am like my father.
Ich bin ganz eindeutig Papas Kind, no doubt!
I’m basically him—just younger, smarter, and way better looking. It’s like above they hit copy and paste, but then they added a few upgrades and forgot he is a man, and made a female
version.
I studied Chinese in both Beijing as in Taiwan.
Helmut worked and lived in Beijing, and he travelled a lot to Taiwan and other Asian countries like Thailand and Indonesia.
Er liebt Asien. He loves Asia.
Hij is helemaal gek op Azie.
Dus is het onvermijdelijk dat ik het dan ook ben.

Special present from my daughter Marijke: DIE WELT, 9. May 1955
Generosity
De allermooiste eigenschap van mijn vader is eigenlijk zijn gulheid. Ik ken niemand die zo ontzettend gul is als mijn vader. Hij geeft al zijn aandacht, liefde, tijd en zelfs zijn geld uit aan de dingen waarvan hij houdt. Hij geeft en hij geeft en hij geeft.
If there is one thing about my father that stands out beyond all else, it must be
his generosity!
I’ve yet to meet a soul who gives quite like he does — his time dissolves into others, his love spills over, his money forgets it’s his, and all of him seems constantly in motion toward whatever he holds dear.
We love to dance, we love to party, we love to eat, we love to laugh, we love discussions, and we love to philosophize.
We love to open discussion about life, this is where we often disagree. So we do have the same characteristic, but we don’t have the same thoughts about life.
I believe in God, he doesn’t. I am in sync with Hegel. He likes Spinoza.
I am a dreamer; he is very down to earth.
He is a great father.
The best. I can stand here, and talk hours about him; for example, how authentic he is. Which very much inspires me!
He is just always himself, and he doesn’t care if somebody doesn’t like it – they see.
He loves to be in spotlight, but he also loves to put others in the spotlight.
And cheer them up.
So, now let’s cheers to you dad, I love you.
Happy 70th birthday!
Nina Beem – Moderator – Host – Entertainer – over Helmut
The Gentleman-Journalist
Nina Beem is hier: Tweede Kamer, Nieuwspoort, Den Haag.
1 Tag · Den Haag ·
Zo bijzonder!
Dit weekend mocht ik de 70e verjaardag van
Helmut Hetzel hosten,
in de sociëteit van de Tweede Kamer in Nieuwspoort.
Helmut is een Duitse journalist en buitenlandcorrespondent, al sinds 1985 actief in Nederland.
Hij schreef voor toonaangevende media, was voorzitter van de Buitenlandse Persvereniging
en staat bekend als een echte gentleman-journalist.
Hij reisde de hele wereld over,
interviewde presidenten, politieke figuren en wereldleiders.
Een gentleman van het uitgestorven soort:
elke dag draagt hij een prachtig pak, met das, servet en hoed.
Hij communiceert elegant, ís elegant,
humorvol, en James Bond-achtig stijlvol.
Het was als in een warm bad stappen —
hij maakte mij meteen deel van zijn universum, zijn familie.
Tussen een zaal vol mensen die elkaar niet kenden,
wist hij een sfeer te creëren van verbinding, overvloed en intimiteit.
Ongelooflijk en onnavolgbaar.
Na de hosting had ik de eer om met mijn ouderwetse typemachine
een alternatief gastenboek te schrijven.
Alle aanwezige schrijvers en journalisten van de oude stempel
konden beter met de typemachine overweg dan ik. Hilarisch!
Wat me het meest raakte deze avond, was de aandacht, het geduld en de liefde
die mensen hadden voor de speeches, taal en elkaars verhaal.
Iets dat we echt van de oudere generatie moeten leren
en niet vergeten in deze vluchtige online tijd.
De burgemeester van Den Haag kwam Helmut toespreken.
Niemand had hem ooit zo bevlogen, enthousiast en warm iemand horen toespreken.
En de liefde tussen zijn dochter Marijke en Helmut,
en hoe zij deze avond mede vorm heeft gegeven.
Ik kon de tranen niet bedwingen. Zo prachtig.
Dank Marijke Josephine Beauharnais Ola voor deze prachtige boeking.
Helmut gaat zijn memoires uitgeven.
Na al zijn verhalen weet je: dit móet verfilmd worden.
Wil je bijdragen aan de totstandkoming van dit bijzondere project?
Fotografeer dan de QR-code in de comments
of doneer iets met een zelf in te vullen tikkie:
https://tikkie.me/pay/phjppv793dmlqrj0qlpr
Speech from:
Remco Meijer, Voorzitter Raad van Toezicht Nieuwspoort, Journalist „de Volkskrant“
Chairman Supervisery Board International Press Center Nieuwspoort, The Hague
Dear family and friends of Helmut,
My name is Remco Meijer, I am a reporter for the Dutch newspaper de Volkskrant and I am the chairman of Nieuwspoort. Our international press center is delighted to host the 70th birthday of Helmut Hetzel today, and the words I speak here are also on behalf of the PEP, the oldest members of Nieuwspoort.
Speaking on this occasion feels like being a judge in the Eurovision Songcontest, because Helmut is a miracle of languages. I could comment in French, in German off course, and in Dutch, maybe even in Chinese, but I hope you don’t mind if I will do it in English.
For me as a pupil at school, a long time ago, Germany was the country of poets like Goethe and Heine. We all knew Heines poem Lorelei by heart:
Ich weiß nicht, was soll es bedeuten,
Daß ich so traurig bin,
Ein Märchen aus (ur)alten Zeiten,
Das kommt mir nicht aus dem Sinn.
Die Luft ist kühl und es dunkelt,
Und ruhig fließt der Rhein;
Der Gipfel des Berges funkelt,
Im Abend Sonnenschein.
You all know how the poem ends: the nimph on top of the hill is singing beautifully, and is combing her hair with a golden comb, and the boatmen on the river are so attracted by this view, that they loose sight of their ships. It ends with the lines:
Ich glaube, die Wellen verschlingen
Am Ende Schiffer und Kahn,
Und das hat mit ihrem Singen,
Die Loreley getan.
But since the year 1999, to be precise the month of April ’99, when thinking of Germany, I think of Helmut Hetzel.
I first met him that month during the state visit to China of Queen Beatrix, Prince Claus and Prince Willem-Alexander, now our King. It was 26 years ago. Helmut was the gentleman-reporter from Germany who spoke fluent Dutch. Foreign journalists are most of the time much better dressed than Dutch journalists are. So was Helmut, even in hot and humid Bejing. A famous phrase of Helmut is that he wants ‘to compliment the eye’.
As you all know, Helmut is not a man of small gestures. When we decided to get a drink, and I proposed a bar nearby, he said, as a former correspondent in China: I know a better place.
This was on the third day of the state visit, in Shanghai. I don’t remember where Helmut took me, if it was the Garden Hotel or the Jinjiang Hotel, but it was a hotel with the bar on the highest level in a huge tower. And there we were sitting in chesterfields, with a cocktail in our hands, having an overview from the top across the whole city of Shanghai, talking about the newspapers and magazines we worked for, the differences between Germany and the Netherlands, and Helmut telling me of all the interesting people he had already interviewed in his career, from Helmut Kohl to Ruud Lubbers, and from Freddy Heineken to Madeleine Albright.
In the years that followed, I met Helmut many times in The Hague, always joyful, with hat and nice suit. He always referred to our first meeting, and repeated his advice: ‘You have to write about Taiwan! It’s a very dangerous situation, the relationship between China and Taiwan! Write about it!’
Until today, he is giving me this warning and advice.
During many of these years, Helmut was president of the Foreign Press Association of the Netherlands – and after that the international president of the European Journalists Association.
The Dutch association, the BPV, played an important role 63 years ago, when Nieuwspoort first opened its doors. International journalists always had to wait outside the parliament, until they were invited to come to the press conference of the prime-minister. They needed a place where they could work and drink coffee, or beer, or – thinking of Helmut – a good glass of wine.
That is how this place started, on a location in the city center, close to the Ridderzaal. And now, within two years, we will have our jubilee of 65 years Nieuwspoort. The BPV is even older, one hundred years, by the end of this year. There will be a celebration here in Nieuwspoort as well.
As a president Helmut invited Prince Claus, born in Germany, for being the patron of the BPV. Claus answered: ‘I will gladly do so.’ Claus visited all the annual meetings and Helmut spoke to him many times. It is one of the topics Helmut and I talked a lot about, myself writing on politics and royalty for de Volkskrant.
In 1995 Claus’ eldest son Willem-Alexander visited the BPV. It was his first conversation with foreign journalists. The meeting became famous, because the Prince speculated about ending the celebration of Liberation Day, fifty years after the war. A young journalist wrote an article on this topic, but it was not correct, and his piece of work was in opposition to appointments that were made before the meeting, which was meant to be off the record. It was a difficult moment for Helmut, who was hosting the event.
It’s remarkable that Helmut always stayed in The Hague, because he loves to travel. He even wrote a city guide of The Hague, he loves Hotel des Indes and he loves De Witte, all stylish locations in this city, and he loves Nieuwspoort. So he never moved back to Germany, he always stayed in The Netherlands.
And now he has reached the age of 70. As the 82-years old author Elke Heidenreich writes in her book Altern: ‘Everyone wants to get old, but nobody wants te be it.’ That’s different for Helmut. He wants us all to know that he is old now, but at the same time he is still young. In his invitation he asked for party dressing and he promised us a dj, saying: let’s dance, let’s be young and beautiful, let us be like Lorelei on the hill.
Helmut, congratulations and many more years to come.
Speech Jochem Wolthuis – the Ambassador of Dutch Food in Germany
Het rollende RRRRR – der Bocksbeutel und Goethe
Den Haag, Jochem Wolthuis, 9 mei 2025
Liebe Gäste, beste vrienden en bekenden,
Dank dat ik aantal woorden tot jou mag richten…als huisvriend…
Helmut Hetzel – jouw naam met de 2 initialen HH zegt alles….
HaHa de man met de gulle lach en de man met zijn zeer herkenbare manier om Nederlands te spreken….
Helmut, graag even dit herhalen:
-
Reizende reporter met oranje stropdas Helmut registreert Rijksnieuws…
-
Deze avond wordt een echte knaller!
Die rollende RRRRR vind ik prachtig…
Vandaag 70 jaar geleden ben je geboren in Winterhausen aan de westelijke oever van de rivier de Main. Overigens heb je ook een Sommerhausen, dat ligt aan de andere kant van de rivier. Daarmee is Helmut geboren in het Bundesland Bayern, maar een Bayer mag je hem niet noemen. Hij is namelijk een Franke en om preciezer te zijn, een Unterfranke. Je hebt ook nog Mittel- und OberFranken. Volgens mij ben je niet in een bedje of wiegje geboren, maar kwam je in een wijnvat op deze wereld. Dat wijnvat heb je nooit meer losgelaten, sterker nog je hebt je eigen wijnkelder gekocht in Antwerpen. Jouw geboortestreek staat natuurlijk bekend om de Fränkische Wijn met de typische wijnflessen de “Bocksbeutel”, een platte, bolvormige fles met een korte hals. Deze flesvorm is het icoon van de regio en al sinds de 18e eeuw in gebruik. Alleen erkende kwaliteitswijnen uit Franken (en enkele uitzonderingen) mogen de Bocksbeutel gebruiken.
“Hast du gute Weine im Keller, werden die Tage froher und heller“.
„Fröhliche Menschen und guter Wein, wollen immer beisammen sein“
Ondertussen woon je sinds 1985 in Nederland – dat zijn welgeteld 40 jaar. Helmut, je bent meer dan alleen correspondent. Je bent is een bruggenbouwer tussen Nederland en Duitsland. En kijk naar jouw kinderen Henk en Marijke– zij zijn het levende bewijs van een zeer vruchtbare samenwerking tussen Nederland en Duitsland, samen met jouw Nederlandse vrouw Aletta, die helaas veel te vroeg en te jong is gestorven. Gelukkig en heel fijn vanavond is Pixie (Helga) aan jouw zijde. Vielen Dank!!
Inmiddels ken ik jou ook al bijna 30 jaar, vanuit het Haagse circuit.
Mijn eerste baan na mijn studie Duitse Taal en Letterkunde was bij Von Lenneps News, als eindredacteur van de Netherlands News Monitor in opdracht voor de Rijkvoorlichtingsdienst – een dagelijkse nieuwsbrief voor alle buitenlandcorrespondenten en ambassades in Den Haag. Dat ging nog met fax en vertalers in Cambridge. En zo ontmoette ik Helmut, destijds in zijn rol als voorzitter van de Buitenlandse Pers Vereniging.
Naast zijn rollende RRRR was Helmut in die tijd zeer herkenbaar:…Helmut tooide zich met een snor en een klein sikje onder zijn onderlip niet met elkaar verbonden zijn en zonder bakkebaarden of wangenbaard. Dit heet in baardterminologie een Van Dyke. De Van Dyke-stijl is vernoemd naar de 17e-eeuwse Vlaamse schilder Anthony van Dyck, die vaak mannen portretteerde met precies dit type gezichtsbeharing. Tegenwoordig
Een ander kenmerk van Helmut met een prachtig Duits woord is “Umtriebig” Het Duitse woord „umtriebig“ wordt vaak gebruikt om iemand te beschrijven die veel dingen tegelijk onderneemt of voortdurend in beweging is. In het Nederlands zou je het kunnen vertalen als:
-
druk doende, ondernemend, actief op vele fronten, niet stilzittend
Helmut´s Umtriebigkeit
Ik heb Helmut op vele momenten en hoedanigheden sehr ‘umtriebig’ ontmoet….
Op cultureel vlak in mijn tijd destijds als bestuurslid van het Genootschap Nederland Duitsland. Helmut is altijd een vaste gast en moderator. Onvergetelijk de kennissessies in Clingendael met bekende Duitse denkers en politici, o.a. Marcel Reich Ranicki, Gregor Gysi en natuurlijk later ook de Duitse komiek Hape Kerkeling, die in de Ambassade een voorleesavond had uit zijn Nederlandse bestseller ‘ik ben even weg” en natuurlijk de knalleravond “Gesang, Glühwein & Geschichten” in de Duitse kerk.
Op werkvlak heb ik ook graag Helmut uitgenodigd om de sessies aan elkaar te modereren. Dat doet hij natuurlijk met veel Charme en Witz. Voor alle Euregios uit de grensstreek heb ik destijds een groot event in de ambtswoning van de Duitse ambassadeur georganiseerd om te laten zien wat er in de regio goeds gebeurd in het grensgebied, destijds nog met Winnie Sorgdrager als minister. Daar was Helmut de juiste man om het programma aan elkaar te praten en te verbinden.
Een ander hoogtepunt van onze samenwerking – en er waren er vele – was de inmiddels legendarische paprikapromotie op Keukenhof. In mijn tijd als Directeur van het Nederlandse GroentenFruit Bureau heb ik promotie gemaakt voor Nederlandse tomaten en Paprika in Duitsland….en waar kom je meer Duitsers tegen dan in Duitsland zelf….exact – in de Keukenhof. Daar stond Helmut, zij aan zij met niemand minder dan Harry Wijnvoord, de Nederlands-Duitse televisiepersoonlijkheid die – net als Helmut, maar dan in omgekeerde richting – al een halve eeuw geleden zijn vaderland verruilde voor het buurland. Wijnvoord uit Den Haag; Hetzel naar Den Haag. Wat een symboliek! Tussen bloemen en paprika’s en camera’s bewees Helmut dat cultuur en commercie elkaar niet hoeven te bijten – integendeel: ze kunnen bloeien, als men ze maar met vakmanschap en verbeelding bejegent.
Een laatste anekdote: Onvergetelijk moment was dat Helmut en ik om 2.30 uur ’s nacht een of zelfs meerdere Beerenburgers hebben gedronken….(Helmut-> Beerenburger!)…. met een man van destijds 104 jaar oud….die man kon ze beter verdragen dan wij….dat was natuurlijk ook niet zomaar iemand….het was de Tenor Johannes Heesters, die op 16 februari 2008 trad Heesters nog eenmaal in zijn vaderland, Nederland, op met een concert in theater De Flint in zijn geboortestad Amersfoort. Helmut schreef een interessant artikel hierover: Heesters in Holland: Applaus und Protest
Jouw schrijfoevre is gigantisch, allemaal te vinden op Hetzelmedia.com. Met prachtige verhalen…een verhaal wil ik er natuurlijk even uitlichten…met de titel “Fleischesser werden zu Flexitariern – „Jeder Biss Gemüse macht die Umwelt besser“ een prachtige review over mijn boek “Duitsland schept op – Nederland op de menukaart in Duitsland, waarin ik mijn ervaringen over de Duitse foodmarkt deel….
Tot slot Helmut – Ware grootheid behoeft geen schijnwerpers, maar werpt zelf het licht. Vandaag, op jouw verjaardag, vieren wij jouw leven en werk …. dat mij doet denken aan de geest van een andere grootmeester: Johann Wolfgang von Goethe.
Goethe hield van taal. En wie Helmut Hetzel kent, weet: ook hij is een taalkunstenaar. Hij kent de melodie van het Duits, het ritme van het Nederlands, de subtiliteit van het Frans, en wellicht het venijn van het Chinees – want de wereld is zijn werkveld, en de pen zijn thuis.
Goethe zou in Helmut ongetwijfeld een geestverwant hebben herkend. Beiden waren zij bewoners van twee werelden: de wereld van de geest en die van het dagelijks leven. Goethe reisde van Weimar naar Italië – Helmut van Franken naar Den Haag. Goethe verbond cultuur en staat; Helmut verbindt Nederland en Duitsland, met scherpe pen, menselijke blik en een warm hart.
Dat zijn lievelingsgedicht “Der Erlkönig” van Goethe is, zegt alles. Dat Helmut het hele gedicht uit zijn hoofd kent, bewijst dat hij leeft met poëzie, en dat drama hem niet vreemd is. Ook Hetzel weet: „Wer reitet so spät durch Nacht und Wind?“ – is geen vraag uit een sprookje, maar een echo van de journalistiek. Want wie rijdt daar door nacht en wind? Het is de journalist, Helmut, met zijn kind – het verhaal – op de arm, de waarheid als gids.
Zoals Goethe minister was én dichter, reiziger én waarnemer, zo verenigt ook Helmut Hetzel in zich de vele gestalten van de moderne denker. Journalist, diplomaat, maar bovenal: een heer onder de journalisten, een gentleman, een vrijdenker die de plicht van de pers nooit vergeet: “Licht brengen waar schaduw heerst.”
________________________________________
Helmut, Möge deine Feder nie versiegen,
Möge dein Geist noch viele Jahre fliegen.
Und möge das Lied des Erlkönigs dich stets erinnern,
dass der wahre Dichter nicht bricht, sondern bindet.
Van Harte gefeliciteerd en nog vele goede en gezonde jaren met ons allen gewenst!
Guests & Impressions
Congratulations form Paolo Magagnotti – President of the European Journalists Association EJ
Thanks a lot for your very kind help. This is a video message for the 70th birthday of Helmut Hetzel. I’m the president of the European Journalists association, successor of Helmut. This video should be a surprise.
This is the link of the video to be downloaded: https://we.tl/t-cSrS4PjWG
Thanks again.
Best regards
Paolo
THE PRESENT OF MY DAUGHTER MARIJKE – DIE WELT 9. Mai 1955 – Original !

DIE WELT 9. Mai 1955
LINKS:
https://janvanzanen.denhaag.nl/toespraken-2025/
https://www.ninabeemproductions.com/
https://www.speakersacademy.com/nl/spreker/jochem-wolthuis/
https://www.volkskrant.nl/auteur/remco-meijer/
https://www.hetzelmedia.com/heer-onder-journalisten-master-of-journalists/
https://www.hetzelmedia.com/the-gentleman-journalist/
/ Textende / Copyright © by HELMUT HETZEL / Den Haag